Πανδημία

Ζώντας με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή

Από τον πρόλογο του επιστημονικού επιμελητή της ελληνικής έκδοσης του βιβλίου Απελευθερωθείτε από την ΙΨΑΔ : Ξεπερνώντας την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΑΔ) με Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία (F. Challacombe, V. Bream & P. Salkovskis)

Η έκδοση της ελληνικής μετάφρασης του βιβλίου συμπίπτει με την πανδημία COVID-19 και αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε πώς είναι να ζεις με δύο συνηθισμένες μορφές της ΙΨΑΔ: τον τύπο μόλυνσης και τον τύπο πρόκλησης βλάβης. Στην ΙΨΑΔ μόλυνσης το άτομο νιώθει υπεύθυνο για το αν θα μολύνει τον εαυτό του, ενώ στην ΙΨΑΔ πρόκλησης βλάβης για το αν, από δική του αμέλεια, θα μολύνει τους άλλους.

mask

Μέτρα πρόληψης COVID19: Από τη συμμόρφωση στην προσήλωση

Γιάννης Χρυσόπουλος, Msc
Ινστιτούτο Έρευνας & Θεραπείας της Συμπεριφοράς

Κατά το διάστημα της περιβόητης πλέον «καραντίνας» κληθήκαμε να συμμορφωθούμε στη σχετικά απλή οδηγία των λοιμωξιολόγων «Μένουμε σπίτι!».

agxos

Εξετάσεις σε καιρό πανδημίας

Μακρή Αθανασία, MSc
Ινστιτούτο Έρευνας & Θεραπείας της Συμπεριφοράς

Ενόψει των Πανελληνίων εξετάσεων έρχεται πάλι στο προσκήνιο το άγχος και ο φόβος αποτυχίας. Πρόκειται για συναισθήματα που οι νέοι πρέπει να διαχειριστούν ώστε να μην επηρεαστεί η απόδοση τους. Φέτος, εξαιτίας της πανδημίας του COVID-19, μπορεί ο χρόνος προετοιμασίας των νέων να ήταν περισσότερος, οι συνθήκες όμως υπό τις οποίες έλαβε χώρα ήταν πρωτόγνωρες. Το κλείσιμο των σχολείων, ο εγκλεισμός στο σπίτι, η διδασκαλία εξ αποστάσεως, οι συναναστροφές, οι δραστηριότητες και όλες οι εμπειρίες που έπρεπε να στερηθούν άλλαξαν πολύ την καθημερινότητά τους και μπορεί να προκάλεσαν δυσκολίες σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο. Με την αβεβαιότητα και το φόβο να διακατέχει ακόμα την κοινωνία είναι πιθανό οι νέοι να αισθάνονται πιεσμένοι που θα πρέπει, σε αυτήν την δύσκολη περίοδο που διανεύουμε, να ανταποκριθούν επαρκώς στις επερχόμενες εξετάσεις.

Νόημα Ζωής και Πανδημία

Κατερίνα Αυγουστάκη, MSc
Ινστιτούτο Έρευνας & Θεραπείας της Συμπεριφοράς

Η πρόσφατη πανδημία του COVID-19 αποτελεί για την πλειοψηφία των ανθρώπων μία πρωτόγνωρη κατάσταση. Αν και οι πανδημίες είναι κάτι, που ιστορικά έχουμε βιώσει ξανά τόσο ως ανθρώπινο γένος, όσο και ως δυτικός πολιτισμός, κανένας από εμάς δεν είχε στη διάρκεια της ζωής του κάποιο παρόμοιο βίωμα. Με την έννοια αυτή, συνήθειες, δραστηριότητες και ασχολίες, που μέχρι πριν λίγους μήνες θεωρούνταν «κανονικά» ή «αυτονόητα» (όπως το να πάμε στη δουλειά μας, να δούμε τους φίλους μας, να πάμε μία βόλτα ή μία εκδρομή), πλέον έχουν έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά. Ανεξάρτητα από το πόσο αποτελεσματικά ο καθένας από εμάς μπορεί να διαχειριστεί αυτές τις αλλαγές και τις ανατροπές στην καθημερινότητά του και στον τρόπο που σκέφτεται για το μέλλον του, η συνθήκη στην οποία ζούμε, είναι μία συνθήκη στρεσογόνα. Πολύς λόγος έχει γίνει για τις συνέπειες του στρες στην καθημερινότητά μας, ώστε να μπορούμε ευκολότερα να τις αναγνωρίσουμε, να τις καταλάβουμε και να τις αντιμετωπίσουμε. Ωστόσο, έχει ίσως σημασία να εστιάσει κανείς λίγο περισσότερο στο τι είναι αυτό που δημιουργεί τόσο στρες και για ποιο λόγο.

bereavement

Η διαχείριση της απώλειας ενός οικείου προσώπου από τη νόσο COVID – 19

Ιουλία Μαϊμάρη, MSc
Ινστιτούτο Έρευνας & Θεραπείας της Συμπεριφοράς

Η πανδημία την οποία ζούμε είναι πρωτόγνωρη για την παγκόσμια κοινότητα και οι προβλέψεις για τις επιπτώσεις της πολλές. Η τελευταία πανδημία χρονολογείται πριν από ένα αιώνα και για αυτό το λόγο δεν υπάρχουν μελέτες από αντίστοιχες περιπτώσεις πανδημιών.

Κοινωνικά συνδεδεμένος, σωματικά αποστασιοποιημένος

Kατερίνα Καραμάνη, ΜSc, Καμέλα Μπέικo, BSc, Αγγελική Παναγιωτοπούλου, ΜSc & Αλεξάνδρα Χρυσάγη, PsychD
Ινστιτούτο Έρευνας & Θεραπείας της Συμπεριφοράς

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) πρόσφατα τόνισε τη σημαντικότητα αντικατάστασης του όρου της ‘κοινωνικής αποστασιοποίησης’ (social distancing) με τον όρο της ‘σωματικής αποστασιοποίησης’ (physical distancing), καθώς στον πρώτο όρο ελλοχεύει ο κίνδυνος της κοινωνικής απομόνωσης. Η ‘κοινωνική αποστασιοποίηση’ ήρθε στη ζωή μας ως αποτέλεσμα της προσπάθειας να μείνουμε υγιείς κρατώντας αποστάσεις μεταξύ μας, όμως φαίνεται να παίρνει διαστάσεις κοινωνικής αποξένωσης με απρόβλεπτες συνέπειες στην ψυχική ισορροπία των ανθρώπων.

Σύνδεση, «Ανήκειν» και Σκοπός σε ένα Κόσμο Κοινωνικής Απόστασης

Της Ellen Inverso PsyD, Beck Institute
Μετάφραση στα ελληνικά κατόπιν αδείας,Γιάννης Χρυσόπουλος, Msc, Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς

Η σύνδεση με άλλα άτομα αποτελεί μία βασική ανθρώπινη ανάγκη (Baumeister & Leary, 1995) και θεμελιώδες συστατικό της «Γνωσιακής Θεραπείας προσανατολισμένης στην Ανάρρωση/Ανάκαμψη» (Recovery-Oriented Cognitive Therapy – CT-R). Περιλαμβάνει μία αίσθηση ενότητας με ένα άλλο άτομο ή με μία ομάδα ανθρώπων, το αίσθημα ότι ανήκεις ή αποτελείς μέρος ενός συνόλου μεγαλύτερου από τον εαυτό σου, καθώς και τη δυνατότητα να μοιράζεσαι τις ιδέες και τις ικανότητές σου με άλλους (Beck et al, in press). Αντίθετα, η κοινωνική αποσύνδεση έχει υψηλή συνάφεια με φτωχή σωματική υγεία και μικρότερο προσδόκιμο ζωής (Green et al, 2018), ενώ η απόσυρση και η απομόνωση συσχετίζονται στους πάσχοντες από σοβαρές ψυχικές διαταραχές, όπως από σχιζοφρένεια, με υψηλότερα ποσοστά υποτροπών, καθώς και με μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα νοσηλείας (Pater et al. 2015). Ο κοινωνικός αποκλεισμός, αντίστοιχα, συνδέεται με την ύπαρξη και διατήρηση ηττοπαθών πεποιθήσεων στους χρόνια ψυχικά πάσχοντες, όπως «ποιο το νόημα να προσπαθώ, αφού έτσι κι αλλιώς θα αποτύχω» ή «εάν αποτύχω σε κάτι, έχω αποτύχει ολοσχερώς» (Reddy et al 2017).

koronoios-stigma

Αντιμετωπίζοντας το στίγμα και τις διακρίσεις, που σχετίζονται με τον COVID-19

Έλλη Κουβαράκη, MSc.
Ινστιτούτο Έρευνας και Θεραπείας της Συμπεριφοράς

Οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία, όπως η εκδήλωση της νόσου του κορονοϊού (COVID-19), είναι ιδιαίτερα στρεσογόνες για τους ανθρώπους και τις κοινότητες. Ο φόβος και το άγχος για μια ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικό στίγμα προς τους ανθρώπους, τις περιοχές ή τα πράγματα. Η τρέχουσα πανδημία προκάλεσε κοινωνικό στίγμα και συμπεριφορές διακρισης εναντίον ανθρώπων συγκεκριμένου εθνοτικού υποβάθρου, καθώς και όσων θεωρούνταν ότι έχουν έρθει σε επαφή με τον ιό. Επιπλέον, οι ασθενείς ή άτομα που βρίσκονται σε καραντίνα μπορεί να εκδηλώσουν ντροπή, ενοχή ή στίγμα (εσωτερικευμένο στίγμα).

Beck-institute-Logo

Προσεγγίζοντας την πανδημία από τη σκοπιά της γνωσιακής – συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας

Allen R. Miller, PhD, MBA

©2020 Beck Institute for Cognitive Behavior Therapy. Μετάφραση στα Ελληνικά από beckinstitute.org και χρήση κατόπιν αδείας. Σοφία Κατούδη, Ινστιτούτο Έρευνας & Θεραπείας της Συμπεριφοράς.

Το Beck Institute είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός στη Φιλαδέλφεια των Η.Π.Α. που προσφέρει διεθνώς εκπαίδευση στη Γνωσιακή Συμπεριφοριστική Θεραπεία.

diaxeirisi-xronou1

Πώς μπορούμε να προγραμματίσουμε και να διαχειριστούμε το χρόνο μας στο σπίτι ;

Οι οδηγίες κοινωνικής αποστασιοποίησης και η απαγόρευση των άσκοπων μετακινήσεων έχουν οδηγήσει σε μία νέα καθημερινότητα, κατά την οποία, καλούμαστε να διαχειριστούμε πολλές ώρες μέσα στο σπίτι, χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα εξωτερικών δραστηριοτήτων. Πολλοί άνθρωποι εργάζονται πλέον κατ’ οίκον και καλούνται να κατανέμουν το χρόνο τους μέσα στο σπίτι, ανάμεσα στην εργασία τους και σε άλλες δραστηριότητες.

Oι Ήρωες στην εποχή του Κορωνοϊού

Πώς μπορείτε να φερθείτε ηρωικά κατά την αντιμετώπιση της πανδημίας
Steven C. Hayes Ph.D.
Καθηγητής , Τμήμα Ψυχολογίας, Πανεπιστήμιο Nevada Reno
(προσαρμογή στα Ελληνικά κατόπιν αδείας: Αλεξάνδρα Χρυσάγη, PsychD, Ινστιτούτο Έρευνας & Θεραπείας της Συμπεριφοράς)

Αν σας αρέσουν τα βιβλία, οι ταινίες ή τα έπη, αναμφίβολα γνωρίζετε ιστορίες απλών ανθρώπων που ξαφνικά ήρθαν αντιμέτωποι με πρωτοφανή γεγονότα. Ο λοχαγός Miller που αποβιβάζεται στην παραλία Omaha για να διασώσει τον στρατιώτη Ryan. Ο Oskar Schindler που έχει την μοναδική ευκαιρία να σώσει όσους περισσότερους μπορεί. Ο Frodo Baggins (στον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών) που αναλαμβάνει να μεταφέρει ένα δαχτυλίδι.

Πώς να μην βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπό μου;

Πώς να μην βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπό μου;

Πώς να μην βάζω τα χέρια μου στο πρόσωπό μου;

Σύμφωνα με τις οδηγίες του Εθνικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας για το νέο κορωνοϊό SARS–CoV-2, πρέπει να αποφεύγεται η επαφή χεριών με τα μάτια, τη μύτη και το στόμα για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης. Ωστόσο για πολλούς από εμάς η επαφή των χεριών με το πρόσωπο γίνεται ασυναίσθητα.